Zagadnienie ochrony środowiska z pewnością można uznać za jeden z problemów rozpatrywanych w ujęciu globalnym. Wśród argumentów przemawiających za tym stwierdzeniem znajdują się m.in. takie, że środowisko powinno być rozumiane jako przestrzeń społeczno-przyrodnicza, która stanowi fundamentalną płaszczyznę rozwoju człowieka żyjącego w różnych zakątkach naszej planety. Nie bez powodu na potrzebę niniejszego tekstu użyte zostało sformułowanie „środowisko jako przestrzeń społeczno-przyrodnicza”.

Pozwala ono bowiem na uniknięcie wąskiego rozumienia środowiska ograniczającego go tylko do aspektu czysto przyrodniczego, pomijającego istotny jego składnik, jakim jest człowiek. Tak usystematyzowane pojęcie środowiska wskazuje, że owa przestrzeń daje szansę na rozwój i egzystencję wielu gatunków organizmów roślinnych, zwierzęcych oraz samego człowieka. Można śmiało postawić pytanie: co z tego faktu dla nas, ludzi, wynika?

Otóż jeśli przyjmiemy, że środowisko stanowi miejsce, w którym człowiek się rodzi, rozwija, doskonali, nabywa umiejętności organizacyjnych, to znaczy, że jest ono swoistym dobrem wspólnym, o które warto zadbać.

Całość artykułu do pobrania w linku poniżej.